Αιφνίδια Απώλεια Ακοής

Η αιφνίδια νευροαισθητήρια («έσω αυτί») απώλεια ακοής (SSHL), κοινώς γνωστή ως ξαφνική κώφωση, είναι μια ανεξήγητη, ταχεία απώλεια ακοής είτε ταυτόχρονα είτε σε διάστημα μερικών ημερών. Το SSHL συμβαίνει επειδή κάτι δεν πάει καλά με τα αισθητήρια όργανα του εσωτερικού αυτιού. Η ξαφνική κώφωση επηρεάζει συχνά μόνο το ένα αυτί.
Τα άτομα με SSHL συχνά ανακαλύπτουν την απώλεια ακοής όταν ξυπνούν το πρωί. Άλλοι το παρατηρούν για πρώτη φορά όταν προσπαθούν να χρησιμοποιήσουν το κωφό αυτί, όπως όταν χρησιμοποιούν τηλέφωνο. Άλλοι πάλι παρατηρούν ένα δυνατό, ανησυχητικό «ποπ» λίγο πριν εξαφανιστεί η ακοή τους. Τα άτομα με ξαφνική κώφωση μπορεί επίσης να παρατηρήσουν ένα ή περισσότερα από αυτά τα συμπτώματα:

•  αίσθημα πληρότητας του αυτιού,
• ζάλη ή/και κουδούνισμα στα αυτιά τους,
• όπως εμβοές.

Μερικές φορές, τα άτομα με SSHL αναβάλλουν την επίσκεψη σε γιατρό επειδή πιστεύουν ότι η απώλεια ακοής τους οφείλεται σε αλλεργίες, λοίμωξη των κόλπων, κερί που βουλώνει τον ακουστικό πόρο ή άλλες κοινές παθήσεις. Ωστόσο, θα πρέπει να θεωρήσετε τα ξαφνικά συμπτώματα κώφωσης ως επείγουσα ιατρική κατάσταση και να επισκεφθείτε αμέσως έναν γιατρό. Αν και περίπου τα μισά άτομα με SSHL ανακτούν μέρος ή όλη την ακοή τους αυθόρμητα, συνήθως μέσα σε μία έως δύο εβδομάδες από την έναρξη, η καθυστέρηση της διάγνωσης και της θεραπείας του SSHL  μπορεί να μειώσει την αποτελεσματικότητα της θεραπείας. Η έγκαιρη θεραπεία αυξάνει σημαντικά την πιθανότητα να ανακτήσετε τουλάχιστον ένα μέρος της ακοής σας.

Οι ειδικοί εκτιμούν ότι το SSHL χτυπά από ένα έως έξι άτομα ανά 5.000 κάθε χρόνο, αλλά ο πραγματικός αριθμός νέων περιπτώσεων SSHL κάθε χρόνο θα μπορούσε να είναι πολύ μεγαλύτερος επειδή το SSHL συχνά δεν διαγιγνώσκεται. Το SSHL μπορεί να συμβεί σε άτομα σε οποιαδήποτε ηλικία, αλλά πιο συχνά επηρεάζει ενήλικες στα τέλη της δεκαετίας των 40 και στις αρχές της δεκαετίας του 50.

Τι προκαλεί την ξαφνική κώφωση;

Μια ποικιλία διαταραχών που επηρεάζουν το αυτί μπορεί να προκαλέσουν SSHL, αλλά μόνο το 10% περίπου των ατόμων που έχουν διαγνωστεί με SSHL έχουν μια αναγνωρίσιμη αιτία.

Μερικές από αυτές τις προϋποθέσεις περιλαμβάνουν:

• Λοιμώξεις
• Τραύμα στο κεφάλι
• Αυτοάνοσο νόσημα
• Έκθεση σε ορισμένα φάρμακα που θεραπεύουν τον καρκίνο ή σοβαρές λοιμώξεις.
• Προβλήματα στην κυκλοφορία του αίματος.
• Νευρολογικές διαταραχές, όπως η σκλήρυνση κατά πλάκας.
• Διαταραχές του έσω αυτιού, όπως η νόσος του Ménière.

Οι περισσότερες από αυτές τις αιτίες συνοδεύονται από άλλες ιατρικές καταστάσεις ή συμπτώματα που οδηγούν στη σωστή διάγνωση. Ένας άλλος παράγοντας που πρέπει να ληφθεί υπόψη είναι εάν η απώλεια ακοής συμβαίνει στο ένα ή και στα δύο αυτιά. Για παράδειγμα, εάν συμβεί ξαφνική απώλεια ακοής μόνο στο ένα αυτί, οι όγκοι στο ακουστικό νεύρο θα πρέπει να αποκλειστούν ως αιτία. Η αυτοάνοση νόσος μπορεί να προκαλέσει SSHL στο ένα ή και στα δύο αυτιά.

Πώς γίνεται η διάγνωση της ξαφνικής κώφωσης;

Εάν έχετε ξαφνικά συμπτώματα κώφωσης, ο γιατρός σας θα πρέπει να αποκλείσει την αγώγιμη απώλεια ακοής—απώλεια ακοής λόγω απόφραξης στο αυτί, όπως υγρό ή κερί αυτιού. Για ξαφνική κώφωση χωρίς προφανή, αναγνωρίσιμη αιτία κατά την εξέταση, ο γιατρός σας θα πρέπει να εκτελέσει μια εξέταση που ονομάζεται ακοομετρία καθαρού τόνου εντός λίγων ημερών από την έναρξη των συμπτωμάτων για να εντοπίσει τυχόν νευροαισθητήρια απώλεια ακοής.
Με την ακοομετρία καθαρού τόνου, ο γιατρός σας μπορεί να μετρήσει πόσο δυνατές πρέπει να είναι οι διαφορετικές συχνότητες ή οι τόνοι των ήχων για να μπορέσετε να τους ακούσετε. Ένα σημάδι του SSHL θα μπορούσε να είναι η απώλεια τουλάχιστον 30 ντεσιμπέλ (τα ντεσιμπέλ είναι ένα μέτρο της έντασης του ήχου) σε τρεις συνεχόμενες συχνότητες μέσα σε 72 ώρες. Αυτή η πτώση θα έκανε, για παράδειγμα, την ομιλία να ακούγεται σαν ψίθυρος. Οι ασθενείς μπορεί να έχουν πιο λεπτές, ξαφνικές αλλαγές στην ακοή τους και μπορεί να διαγνωστούν με άλλες εξετάσεις.
Εάν διαγνωστείτε με ξαφνική κώφωση, ο γιατρός σας πιθανότατα θα ζητήσει πρόσθετες εξετάσεις για να προσπαθήσει να προσδιορίσει μια υποκείμενη αιτία για το SSHL σας. Αυτές οι εξετάσεις μπορεί να περιλαμβάνουν εξετάσεις αίματος, απεικόνιση (συνήθως μαγνητική τομογραφία ή μαγνητική τομογραφία) και εξετάσεις ισορροπίας.

Πώς αντιμετωπίζεται η ξαφνική κώφωση;

Η πιο κοινή θεραπεία για την ξαφνική κώφωση, ειδικά όταν η αιτία είναι άγνωστη, είναι τα κορτικοστεροειδή. Τα στεροειδή μπορούν να θεραπεύσουν πολλές διαταραχές και συνήθως λειτουργούν μειώνοντας τη φλεγμονή, μειώνοντας το πρήξιμο και βοηθώντας το σώμα να καταπολεμήσει τις ασθένειες. Προηγουμένως, τα στεροειδή χορηγούνταν σε μορφή χαπιού. Το 2011, μια κλινική δοκιμή που υποστηρίχθηκε από το NIDCD έδειξε ότι η ενδοτυμπανική (μέσω του τυμπάνου) ένεση στεροειδών ήταν εξίσου αποτελεσματική με τα από του στόματος στεροειδή. Οι ενέσεις μπορούν να γίνουν στο ιατρείο και είναι μια καλή επιλογή για άτομα που δεν μπορούν να λάβουν από του στόματος στεροειδή ή θέλουν να αποφύγουν τις παρενέργειές τους.

Τα στεροειδή θα πρέπει να χρησιμοποιούνται το συντομότερο δυνατό για το καλύτερο αποτέλεσμα και μπορεί ακόμη και να συνιστώνται πριν επανέλθουν όλα τα αποτελέσματα των εξετάσεων. Η θεραπεία που καθυστερεί για περισσότερο από δύο έως τέσσερις εβδομάδες είναι λιγότερο πιθανό να αναστρέψει ή να μειώσει τη μόνιμη απώλεια ακοής.
Εάν η απώλεια ακοής σας είναι σοβαρή, δεν ανταποκρίνεται στη θεραπεία και/ή συμβαίνει και στα δύο αυτιά, ο γιατρός σας μπορεί να σας συστήσει να χρησιμοποιήσετε ακουστικά βαρηκοΐας (για την ενίσχυση του ήχου).